GLOSTER METEOR III

De Gloster Meteor was de eerste operationele Britse straaljager. Het prototype vloog in 1943. Het eerste in reeks gebouwde exemplaren werden op 27 juli 1944 bij het 616 Squadron van de Royal Air Force ingezet. De Meteor was tussen 1948 en 1959 in gebruik bij de Nederlandse Koninklijke Luchtmacht, en ook de Belgische Luchtmacht beschikte tijdens de Koude Oorlog ook over dit toestel.

De Meteor was de Britse tijdgenoot en tegenhanger van de Duitse Messerschmitt Me-262, die in de zomer van 1944 door de Luftwaffe in gebruik was genomen. De eerste proefvluchten gebeurden al in 1943. Het was een zuivere onderscheppingsjager. Waar de Duitse Me-262 uitgerust was met twee co-axiale turbines, had de Meteor twee centrifugale turbines. De eerste Meteors werden geleverd aan 616 sqadron, dat op het vliegveld van Manston gestationeerd was. De toestellen werden ingezet tegen de onbemande V1 vliegende bommen. De Britten vermeden ze in te zetten boven Duitsland om te voorkomen dat een exemplaar in vijandelijke handen zou vallen. Om dezelfde reden was de Me-262 uitsluitend boven Duitsland actief.

De Meteor was uitgerust met twee Rolls Royce Derwent motoren. Wegens het hoge brandstofverbruik werden de toestellen alleen als onderscheppingsjagers gebruikt. De Derwent-motoren verbruikten per uur ongeveer 1800 liter kerosine.

De prestaties van de Meteor waren in 1944 uitzonderlijk. Het toestel haalde een maximumsnelheid van 960 km per uur, terwijl schroefvliegtuigen snelheden van hooguit 750 km per uur konden behalen. Het klom tot een hoogte van 10.000 meter in 7 minuten. De Meteor was ontworpen als onderscheppingsjager en werd ook uitsluitend in die rol aangewend.

Twee uitvoeringen mogelijk;