USS Indianapolis US Heavy Cuiser

De USS Indianapolis (CA-68) was een zware Amerikaanse kruiser van de Portland-klasse en was vernoemd naar de stad Indianapolis. De USS Indianapolis was het laatste schip dat ten onder ging in de Tweede Wereldoorlog als gevolg van een vijandelijke aanval.

De Indianapolis werd op 17 november 1931 te water gelaten door New York Shipbuilding en gedoopt door Miss Lucy Taggart, dochter van de toenmalige burgemeester van Indianapolis, Thomas Taggert. Het schip werd in dienst genomen op 15 november 1932 door Kapitein John M. Smeallie. Het schip vervoerde de eerste componenten van de atoombom Little Boynaar het eiland Tinian.

Op de terugreis werd het schip op 30 juli 1945 tussen Leyte en Guam getorpedeerd door de Japanse onderzeeboot I-58 onder commando van luitenant-ter-zee 1e klas Hashimoto. De Amerikaanse marine, de United States Navy, was in de laatste dagen van de oorlog gemakzuchtig geworden vanwege het uitblijven van acties door Japanse onderzeeboten en er werden beperkte veiligheidsmaatregelen genomen. Na het afleveren van de materialen ging de USS Indianapolis dan ook zonder escorte terug naar Leyte. Ze werd echter onderschept door I-58, die zes torpedo's lanceerde. Twee troffen doel en binnen twaalf minuten helde het schip over en zonk naar de bodem, waarbij 300 man gelijk omkwamen. Het overgrote deel kwam in zee terecht, waarbij velen bezweken door uitdroging en aanvallen van haaien voor ze gered werden. De reddingsactie kwam laat op gang omdat pas actie werd ondernomen nadat de vermissing na vier dagen werd opgemerkt. In totaal kwamen 879 mensen om het leven. Dit was het grootste verlies voor de United States Navy op zee.

Afmeting;