Het prototype van de Blackburn NA.39, die ontworpen was als vliegdekbommenwerper voor de Royal Navy, vloog voor het eerst in april 1958. hij werd ontworpen voor inzet op hoge subsone snelheden tot op zeeniveau ,met een grote keuze aan bewapening over een grote actieradius, een volgens de oppervlakteregel ontworpen romp en krachtige navigatie- en aavalsradars en innovaties zoals '' opgeblazen'' vleugels en roterend wapenmagazijn. Het casco is enorm sterk geconstrueerd en maakt tevens het vliegen voor de bemanninng zeer comfortabel. de eerste operationele versie ,de Buccaneer S.1 werd uitgerust met D.H.Gyron Junoir turbinestraalmotoren en trad in 1962 bij de Royal Navy in dienst. Deze werd al spoedig gevolgd door de S.2 versie met krachtigere Rolls Royce Spey 101 turbofan. tegen het einde van de jaren 60 werd de Buccaneer voor dienst bij de RAF gekozen, waarbij het No.12 Squadron het eerste was die dit type in 1970 ontving ,gevolgd door No.15, 16, 208 en 216 en No.237OCU. No.12 en 208 waren de laatse SQ`s in de RAF die met de Buccaneer waren uitgerust en ze werden nog met veel succes ingezet tijdens de golfoorlog van 1991 ,daarna werd deze veteraan langzaam uit dienst gesteld

Twee uitvoeringen mogelijk;