Airbus A300-B4 "Singapore Airlines"

De ontwikkeling van de luchtbus begon in september 1967, toen een aantal Europese regeringen afspraken om een vliegtuig te gaan bouwen. Het toestel moest plaats bieden aan ongeveer 300 passagiers. Omdat Airbus uit een aantal bedrijven is voortgekomen kon gebruik worden gemaakt van de nieuwste technologieën. Zo zijn er technieken overgenomen van de Concorde. Andere bijzonderheden wat betreft de bouwwijze zijn een geavanceerde automatische piloot (die de hele vlucht, van start tot landing, kan blijven werken), elektrisch gestuurde remmen en bescherming tegen windschering. Ook de cockpit was revolutionair ingericht: de boordwerktuigkundige viel bij de A300 buiten het vliegtuig en werd vervangen door een computer. Besturing en instrumenten zijn gedigitaliseerd.

De opstartfase was moeilijk. Het toestel verkocht de eerste jaren alleen aan maatschappijen als Lufthansa en Air France. Duitsland en Frankrijk waren namelijk nauw bij de ontwikkeling betrokken. Uiteindelijk stegen de verkopen van het toestel behoorlijk en velen waren onder de indruk van het lage brandstofverbruik in vergelijking met bijvoorbeeld de driemotorige Lockeed Tri Star.

Airbus A300B4

Net als bij de B2 is ook hier weer verschil in het maximaal startgewicht (-100 en -200). De A300B4-200FF heeft behalve het verhoogde maximaal startgewicht (165 ton tegenover de 157,5 ton van de -100) een naar voren gericht bemanningscompartiment. Deze versie is bovendien het eerste widebody-vliegtuig dat maar twee mensen aan de knoppen hoeft te hebben om veilig te vliegen. Er zijn delen van de A310 en A300-600 gebruikt, waaronder de digitale instrumenten.

Eén uitvoering mogelijk;