ARMSTRONG WHITWORTH WHITLEY GR.Mk.VII

De Armstrong Whitworth Whitley was een tweemotorige bommenwerper, ontworpen en geproduceerd door de Britse vliegtuigfabrikant Sir W.G. Armstrong Whitworth Aircraft Ltd. uit Whitley, Coventry. Het toestel was tijdens de Tweede Wereldoorlog in gebruik bij de RAF.

De Whitley VII was speciaal gebouwd als maritiem verkenningsvliegtuig voor Coastal Command. Deze versie was uitgerust met ASV Mk II radar en onderscheidde zich op het eerste gezicht van de andere versies door de opvallende antennes en de vier radarmasten op de romp. Ook was er nu plaats voor een zesde bemanningslid en werd in het bommenruim en de romp extra brandstof meegevoerd. Bedroeg het vliegbereik van de eerdere versies zo'n 2000 km, de VII kon een afstand van 3700 km afleggen.

De vroege versies voerden vanaf 1942 geen bombardementsmissies meer uit, maar werden gebruikt als trainingsvliegtuig en sleepvliegtuig voor zweefvliegtuigen - zo maakten talloze parachutisten vóór D-Day hun oefensprongen uit Whitleys. In 1942 en 1943 werden vijftien Whitleys aan de BOAC overgedragen. Met civiele registraties verzorgden ze vanuit Gibraltar de bevoorrading van Malta. Enkele Whitleys dienden tot 1946 als 'vliegende leslokalen', onder meer voor vliegers die met de Merlin motor moesten kennismaken.

Twee uitvoeringen mogelijk;

ARMSTRONG WHITWORTH WHITLEY GR.Mk.VII - No.502 "Ulster" Squadron, Coastal Command, Royal Air Force Limavady, County Londonderry, Northern Irland, November 1941.
ARMSTRONG WHITWORTH WHITLEY GR.Mk.VII - British Overseas Aircraft Comporation, The Great West Aerodrome, now Heathrow Airport, 1942.

Afmetingen;