De Havilland D.H.2

De Airco DH.2 was een dubbeldekker "pusher"-vliegtuig dat tijdens de Eerste Wereldoorlog als een jager opereerde. Het was het tweede duwerontwerp van Geoffrey de Havilland voor Airco, gebaseerd op zijn eerdere DH.1 tweezitter. De DH.2 was de eerste effectief bewapende Britse eenzitterjager en stelde Royal Flying Corps (RFC) piloten in staat om de "Fokker Scourge" tegen te gaan die de Duitsers eind 1915 het voordeel in de lucht had gegeven. Totdat de Britten een synchronisatie ontwikkelden Uitrusting die past bij het Duitse systeem, duwers zoals de DH.2 en de FE2b droegen de last van gevechten en escort taken.

Na evaluatie bij Hendon op 22 juni 1915 arriveerde de eerste DH.2 in Frankrijk voor operationele proeven met No. 5 RFC Squadron, maar werd neergeschoten en de piloot gedood (hoewel de DH.2 werd teruggevonden en gerepareerd door de Duitsers).Nr. 24 Squadron RFC, het eerste squadron uitgerust met de DH.2 en het eerste complete squadron volledig uitgerust met single-seat fighters in de RFC, arriveerde in februari 1916 in Frankrijk. De DH.2 werd uiteindelijk uitgerust zeven jagersquadrons aan het westfront en bleken al snel meer dan een wedstrijd voor de Fokker Eindecker DH.2's waren ook intensief bezig tijdens de Slag om de Somme, alleen het 24 Squadron nam deel aan 774 gevechten en vernietigde 44 vijandelijke machines. De DH.2 had gevoelige bedieningselementen en op een moment dat de servicetraining voor piloten in de RFC erg slecht was, had het aanvankelijk een hoog ongevalspercentage, met de bijnaam "The Spinning Incinerator", maar als bekendheid met het type nam toe, het werd herkend als zeer beheersbaar en relatief gemakkelijk om te vliegen. De achteraan gemonteerde rotatiemotor maakte de DH.2 gemakkelijk te blokkeren, maar maakte hem ook zeer wendbaar.

Eén uitvoering mogelijk;