Junkers Ju 87 G-2 'Hans Ulrich Rudel' 1944

De Junkers Ju 87 was een tactische duikbommenwerper van de Duitse Luftwaffe. Hij is vooral bekend als Stuka. Deze benaming is formeel de afkorting van het Duitse woord Sturzkampfflugzeug (duikgevechtsvliegtuig), maar werd meestal specifiek gebruikt om de Ju 87 aan te duiden.

Het type Junkers Ju 87B kon één bom van 500 kg meevoeren of één van 250 kg en vier van 50 kg. De beruchte 'Aas' Hans-Ulrich Rudel slaagde er echter in het Russische slagschip Marat tot zinken te brengen met een bom van 1000 kg. Het toestel had een beperkte actieradius van 285 km. De kleine bomlading werd gecompenseerd door de korte afhandelingstijd op de basis, waardoor sommige toestellen tot zes vluchten per dag uitvoerden. Nadeel van het toestel was de geringe snelheid, waardoor het een makkelijk doelwit was voor vijandelijke vliegtuigen. Hier kwam nog bij dat het toestel ter verdediging alleen beschikte over een achterwaarts gericht machinegeweer, hetgeen in de praktijk een erg inefficiënte verdediging bleek te zijn. Hierdoor was het dan ook een gemakkelijke prooi voor geallieerde jagers. Aan het oostfront kreeg de Stuka, voorzien van een kanon, een nieuwe functie als antitankwapen. Hier kreeg het toestel de bijnamen "Kanonenvogel" of "Flugzeug mit den langen Stangen".

Hans-Ulrich Rudel was een Duitse gevechtspiloot uit de Tweede Wereldoorlog. Als piloot van een Stuka duikbommenwerper boekte hij grote successen.

In mei 1944 moest Rudel met zijn Stuka luchtsteun geven aan Duitse grondtroepen die op de terugtocht waren. De Duitse soldaten moesten over een brug over de rivier Kroestol vluchten. De brug was van strategisch belang, want de Russen wilden hem ongeschonden in handen krijgen. Die dag maakte Rudel vier vluchten boven het gebied. Tijdens de eerste drie vluchten vernietigde hij verscheidene Russische tanks, pantserwagens en andere voertuigen die de Duitse soldaten onder vuur namen. Nadat 5000 Duitse soldaten veilig over de brug waren getrokken maakte Rudel een vierde en laatste vlucht, waarbij hij twee bommen van 500 kg tegen de pijlers van de brug gooide. De brug stortte in nog voordat de Russen hem konden innemen. Deze actie bracht de Russische opmars grote vertraging. Als dank voor deze daad kreeg Rudel van Hitler persoonlijk de zwaarden bij zijn Eikenbladen Ridderkruis uitgereikt.

In augustus 1944 werd Rudel opnieuw met zijn vliegtuig neergeschoten. Toen hij met zijn parachute op de grond aan kwam werd Rudel door een geweerkogel in zijn schouder geraakt. Rudel sloeg op de vlucht en moest een afstand van 300 km afleggen door onbegaanbaar gebied, onder koude weersomstandigheden en zwaargewond. Pas tien dagen later kwam hij hevig onderkoeld en ondervoed op de Duitse basis aan.

In oktober 1944 vernietigde Rudel zijn 400e Russische tank, hetgeen hem Duitslands succesvolste bombardementspiloot maakte. Als beloning voor deze overwinning werd hij tot majoor benoemd en werden de eikenbladen en zwaarden van zijn Ridderkruis ingelegd met diamanten. Dit was de allerhoogste Duitse militaire onderscheiding.

Op 29 december 1944 vernietigde Hans Ulrich Rudel zijn 500e tank. Hitler was hiervan erg onder de indruk, maar er was geen hogere klasse onderscheiding meer. Hitler besloot hierop om speciaal een nieuwe onderscheiding in het leven te roepen: de eikenbladen en zwaarden (die al ingelegd waren met diamanten) werden nu van 18 karaats goud gemaakt: het Ridderkruis met gouden eikenbladen, gouden zwaarden en diamanten. Geen andere Duitse militair heeft deze onderscheiding gekregen.

Uitvoering;