Prussian Dragoons Napoleonic Wars

Ten tijde van het uitbreken van de oorlogen met het revolutionaire Frankrijk (1792-1799) straalde het Pruisische leger nog steeds van de roem van grote successen tijdens de Zevenjarige Oorlog (1756-1763), en de herinnering aan overwinningen als de Slag van Rossbach (1757) of Lutynia (1757) leefde nog.

Het werd ook algemeen beschouwd als waarschijnlijk de beste van Europa. Al in de jaren 1770 begon het echter een soort erosie en verstarring te ondergaan. De gevechtswaarde ervan werd steeds discutabeler. Het Pruisische leger kon in 1792-1795 nog met enig succes een campagne tegen Frankrijk voeren, maar leed al in de loop van de campagne van 1806 een verwoestende nederlaag. Het is niet verrassend dat de veldslagen van Jena en Auerstädt synoniem werden met een nederlaag in het Pruisische leger en tegelijkertijd een proces van verreikende veranderingen op gang brachten. Deze hervormingen hadden - niet verrassend - ook gevolgen voor de Pruisische cavalerie, inclusief de dragonders. In 1805 waren er 14 drakenregimenten in het Pruisische leger, en na de campagne van 1806 slechts zes. In de loop van de campagne van 1815 bereikte hun aantal echter negen. Aan het begin van de Napoleontische oorlogen telden de dragondersregimenten ongeveer 850 mensen, waaronder 37 officieren en 75 onderofficieren, maar na verloop van tijd veranderde de positie van het dragondersregiment. Het basiswapen van de Pruisische dragonders was een sabel, en tot 1811 gebruikten sommige soldaten in individuele regimenten enkelsnijdende slagzwaarden. Bovendien was er een cavaleriegeweer. Na 1806 vonden er ook belangrijke veranderingen plaats in het uniform van de dragonders, die om kosteneffectieve redenen werden vereenvoudigd, maar er werd ook meer nadruk gelegd op het gemak van het gebruik ervan. Pruisische dragonders kregen shaka als hoofddeksel. Ze werden gezien als een universele cavalerieformatie, die in staat was tot zowel verkenning als verkenning, en deelnam aan een aanval op het slagveld.

Schaal 1:72

Released by HäT in 1998.

HäT 8002