FRENCH LIGHT INFANTRY

Tijdens de revolutionaire oorlogen (1792-1799) en vooral in de Napoleontische periode (1799-1815) had Frankrijk waarschijnlijk de meest efficiënte oorlogsmachine op het Oude Continent, wat bijna leidde tot zijn blijvende hegemonie over Europa.

Het zal een gemeenplaats zijn om te zeggen dat het belangrijkste element van deze machine het Franse leger was. In dit leger speelde de infanterie daarentegen een zeer belangrijke rol, waarin vanaf 1803 eenheden van voltower werden gevormd (fr. voltigeurs). Deze eenheden waren bedoeld om in een rij te vechten voor de belangrijkste aanvalsmassa van hun eigen infanterieregiment. Ze werden ook gebruikt als lichte infanterie om de marsen van eigen troepen te verzekeren of om verkenningen uit te voeren. In hun training werd veel nadruk gelegd op schietvaardigheid, onafhankelijkheid op het slagveld en het vermogen om terreinobstakels te gebruiken. Er werden ook kortere mannen voor hen gerekruteerd, in plaats van infanterie of grenadiers aan de lijn te houden. Vanaf 1804 was er in een linie infanteriebataljon een enkele compagnie van vrijwilligers, die 120 mensen telde. Aan de andere kant, vanaf 1808, toen het aantal compagnieën in het bataljon werd verminderd, telde het gewelfbedrijf 140 fulltime medewerkers. Het is vermeldenswaard dat, in tegenstelling tot de linie-infanterie, de springers dragonders met karabijnen gebruikten.

Schaalm 1:72

Released by HäT in 2001.

HäT 8042