Parthian Heavy Cavalry

Greco-Persian wars

In Europa lijkt de mode voor zwaar gepantserde Romeinse cavalerie een reactie te zijn geweest op de oosterse campagnes van de Parthen en Sassaniden in de regio die Klein-Azië wordt genoemd, evenals op de talrijke nederlagen door Iraanse catafracten over de steppen van Eurazië, met name in de Slag bij Carrhae in Boven-Mesopotamië (53 v.Chr.). Traditioneel was de Romeinse cavalerie niet zwaar gepantserd en ook niet beslissend; het Romeinse equiteskorps bestond voornamelijk uit licht gepantserde ruiters die speren en zwaarden droegen en lichte cavalerietactieken gebruikten om schermutselingen te plegen voor en tijdens gevechten, en vervolgens om terugtrekkende vijanden te achtervolgen na een overwinning. De adoptie van catafrac-achtige cavalerieformaties vond plaats onder het laat-Romeinse leger tijdens de late 3e en 4e eeuw. De keizer Gallienus Augustus (reg . 253-268 na Christus) en zijn algemene en vermeende usurpator Aureolus (gestorven in 268) hebben aantoonbaar veel bijgedragen aan de instelling van Romeinse catafract-contingenten in het laat-Romeinse leger.