PLA J-11B

De Shenyang J-11 (een andere aanduiding: Jian J-11) is een moderne Chinese luchtsuperioriteitsjager.

De aandrijving wordt verzorgd door twee Saturn-Lulka AL-31F of WS-10A turbofanmotoren. De eerste vlucht van deze machine vond plaats in 1998. De serieproductie begon in hetzelfde jaar en naar schatting waren begin 2014 meer dan 250 machines van dit type geproduceerd. De dekbewapening in de J-11A-versie bestaat uit een enkel 30 mm GSh-30-1 kanon.

De Shenyang J-11 is in feite een licentieversie van de Sukhoi Su-27SK. De oorspronkelijke licentieovereenkomst, ter waarde van ongeveer 2,5 miljard dollar, ging uit van de productie van 200 vliegtuigen in de VRC uit kits en componenten die door Russische zijde werden geleverd. Hoogstwaarschijnlijk is de Chinese kant echter, na 100 exemplaren te hebben geproduceerd, al begonnen met volledig onafhankelijke productie. De eenheden die al volledig door de Chinese industrie zijn geproduceerd, hebben waarschijnlijk gewijzigde avionica, met name nieuwe radars, en misschien is ook het aandeel van composietmaterialen in de cascostructuur toegenomen. Tijdens de serieproductie werden verschillende ontwikkelingsversies van de Shenyang J-11 gemaakt, bijvoorbeeld: J-11A (basisproductieversie, gemaakt van Russische componenten), J-11B (versie volledig geproduceerd door de Chinese industrie met aangepaste avionica), J -11BS (tweezitter) of de J-11BH (een gevechtsversie aangepast voor gebruik met vliegdekschepen). Momenteel is de Chinese luchtmacht de enige gebruiker van Shenyang J-11-vliegtuigen.

Twee uitvoeringen mogelijk;