Fokker D.VII

De D.VII was een Duits jachtvliegtuig dat tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog geproduceerd werd door Fokker.

Het toestel was ontworpen door Reinhold Platz. Het werd in 1918 in dienst genomen en bleek superieur in vergelijking met de bestaande geallieerde vliegtuigen. Het toestel was zo berucht dat het als enige wapen specifiek werd opgeëist door de geallieerden in de overgaveonderhandelingen aan het eind van de oorlog.

De D.VII werd in mei 1918 ingezet op het slagveld en bleek al snel superieur ten opzichte van de bestaande Albatros- en Pfalz-verkenners. Zijn beste eigenschappen bleken duiken zonder kans op structurele schade, klimmen onder grote aanvalshoeken, zijn 'zachte' overtrekeigenschappen en de lage kans op spinnen. Dit in tegenstelling tot de Sopwith Camel en de Spad XIII die plots konden overtrekken en in een heftige spin konden belanden.

Eén uitvoering mogelijk;