F-100F SUPER SABRE

De North American F-100 Super Sabre is een jachtvliegtuig dat eind jaren veertig door North American Aviation werd ontworpen.

Het was de eerste geslaagde poging om een jachtvliegtuig te bouwen dat in een horizontale vlucht supersonisch kon vliegen. De geluidsbariere werd met dit toestel in mei 1953 doorbroken en in 1954 werd het vliegtuig bij de Amerikaanse luchtmacht operationeel. Voor de fabriek was het de opvolger van de F-86 Sabre.

De Amerikaanse luchtmacht heeft de F-100 intensief in operationeel gebruik gehad van 1954 tot en met 1971. Hierbij werd het continu voor grondondersteuningsmissies (Engels: close air support) ingezet gedurende de oorlog in Vietnam. Daarna werd het bij de Amerikaanse luchtmacht vervangen door de Chance Vought A-7 Corsair.

De Air National Guard behield de F-100 nog in dienst tot 1979.

De F-100 heeft ook gevlogen in diverse NAVO-luchtmachten. Zo heeft het toestel tot 1972 dienstgedaan bij de Franse luchtmacht, tot 1982 bij de Deense luchtmacht en tot 1985 bij de Turkse luchtmacht. 

Vier uitvoeringen mogelijk;

• North American F-100F Super Sabre - US Air Force, 48 TFW 56-3807, RAF Lakenheath.

• North American F-100F Super Sabre - US Air Force, 614 TFS, 35TFW 58-1226, Phan Rang Air Base.

• North American F-100F Super Sabre - Republic of China Air Force, 56-3808.

• North American F-100F Super Sabre - US Air Force, Air Demonstration Squadron, Thunderbirds.

Afmetingen;

• Lang; 367 mm.
• Breed; 247 mm.

Aantal onderdelen; 173

Schaal 1:48

Trumpeter 02840