Aichi M6A1 Seiran
De Aichi M6A Seiran was een door een onderzeeër gelanceerd aanvalswatervliegtuig ontworpen voor de Japanse Keizerlijke Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De eerste productie-exemplaren van de Seiran werden voltooid in oktober 1944. De leveringen werden vertraagd door een aardbeving bij Nagoya op 7 december 1944 en door een Amerikaanse luchtaanval op 12 maart 1945. De bouw van de STo-onderzeeërs werd in maart 1945 stopgezet, nadat twee onderzeeër vliegdekschepen waren voltooid en een derde als brandstoftanker was voltooid. Deze werden aangevuld met twee kleinere Type AM-onderzeeërs, oorspronkelijk ontworpen als commandoonderzeeërs met verkenningsvlotters, maar die twee Seirans konden vervoeren. Vanwege de verminderde onderzeeërkracht van de drager, werd de productie van de Seiran stopgezet, met in totaal 28 voltooid (inclusief de prototypen en de M6A1-K's).
De nieuwe onderzeeërs en vliegtuigen werden toegewezen aan de 1st Submarine Flotilla, bestaande uit de twee STo-onderzeeërs, de I-400 en het vlaggenschip I-401, elk met drie Seirans samen met twee type AM's, de I-13 en I-14. De 1st Submarine Flotilla begon in januari 1945 met de training van de Seiranen, de bemanningen leerden geleidelijk hoe ze met de onderzeeërs en vliegtuigen moesten omgaan. Het te water laten van alle drie de Seiranen duurde langer dan verwacht: 30 minuten als drijvers waren aangebracht, hoewel dit kon worden teruggebracht tot 14,5 minuten als de drijvers niet werden gebruikt.
De eerste missie van het Seiran-eskader, dat de Shinryuu Tokubetsukougeki-tai werd genoemd, was een verrassingsluchtaanval op de Gatun-sluizen van het Panamakanaal. , om de belangrijkste bevoorradingslijn voor Amerikaanse troepen in de Stille Oceaan door te snijden. Toen de troepenmacht eindelijk klaar was om op missie te gaan tegen Panama, leidde de steeds wanhopiger wordende situatie van Japan tot een verandering in het plan, waarbij het doelwit voor de aanval, Operatie Hikari (Splendour), werd verplaatst naar de Amerikaanse basis op het Ulithi-atol, waar troepen, waaronder vliegdekschepen, verzamelden zich ter voorbereiding van aanvallen op de Japanse thuiseilanden. De vloot vertrok op 23 juli 1945 uit Japan en zette koers richting Ulithi. Op 16 augustus ontving het vlaggenschip I-401 een radiobericht van het hoofdkwartier, waarin hen werd geïnformeerd over de overgave van Japan en hen werd bevolen terug te keren naar Japan. Alle zes Seiranen aan boord van de twee onderzeeërs, vermomd voor de operatie als Amerikaanse vliegtuigen in strijd met het oorlogsrecht, werden in zee gekatapulteerd met hun vleugels en stabilisatoren opgevouwen (voor de I-401) of overboord geduwd (voor de I-400) om vangst te voorkomen.
Eén uitvoering mogelijk;
Schaal 1:72
Released by Aoshima in 1964.
Aosima 205
