Lockheed F-104G/S Starfighter 'Special Mark'
De Lockheed F-104 Starfighter was een van de bekendste supersonische eenmotorige Amerikaanse gevechtsvliegtuigen van de 20e eeuw.
Het toestel werd door Lockheed ontworpen ter opvolging van de F-100 Super Sabre en was bij de USAF operationeel van 1958-1967, in de Koude Oorlog. Het toestel werd overwegend gebruikt als jachtbommenwerper, maar er waren ook versies die aangepast waren voor een rol als jager. De F-104 werd door de VS onder meer in gevechtsacties gebruikt in de Vietnamoorlog en tot de definitieve uitfasering in de VS in 1975 deed het toestel nog dienst bij de Air National Guard.
De Starfighter was de standaard jachtbommenwerper van de NAVO in de periode 1961-1985 waarna het toestel werd vervangen, meestal door de F-16. Ook in de Belgische luchtmacht en de Koninklijke Luchtmacht heeft het toestel jarenlang dienstgedaan. De F-104 bezat de twijfelachtige eer het slechtste veiligheidsrecord te vestigen.
F-104S Starfighter - 246 stuks voor de Italiaanse luchtmacht. Gebouwd door FIAT. De 104S was vernieuwd voor de interceptierol en had de NASARR R-21G/H-radar met moving-target indicator en CW-richtradar voor de SARH en AIM-7 Sparrow. Hij had negen hardpoints in plaats van zeven, een sterkere J79-GE-19 en twee extra stabilisatievinnen. Het kanon maakte plaats voor raketaansturings- en afvuursystemen bij de onderscheppingsversie, maar bleef behouden in de jachtbommenwerperversie.
Drie uitvoeringen mogelijk;
-
Aeritalia F-104S Starfighter - Aeronautica Militare, 22 Gruppo, 51 Stormo.
-
Lockheed F-104G Starfighter - Bundeswehr Luftwaffe, JaboG 32, 20#36.
-
Canadair CF-104 Starfighter - Canadian Armed Forces Air Command, 421 Squadron, No.508, 30th Anniversary.
Afmetingen;
- Lang; 251 mm.
- Breed; 102 mm.
Aantal onderdelen; 95
Schaal 1:72
Released bij Hasegawa in 1990.
Hasegawa 51525
