B-24D Liberator

De B-24 Liberator is een zware Amerikaanse langeafstandsbommenwerper die ontworpen werd door Consolidated Aircraft.

Er werden meer dan 18.000 B-24's geproduceerd waarmee de B-24 het meest talrijk geproduceerde Amerikaanse gevechtsvliegtuig van de Tweede Wereldoorlog is. Omdat het gangpad van de achterzijde naar de cockpit van het toestel erg nauw was kreeg het toestel de bijnaam "De Vliegende Doodskist".

De eerste B-24's werden ingezet als trans-Atlantische transportvliegtuigen door Groot-Brittannië. Nadat een radar werd geïnstalleerd werd de B-24, mede vanwege zijn grote bereik ingezet bij de onderzeebootbestrijding. Later in 1941 gebruikten twee RAF squadrons in het Midden-Oosten de B-24 als eerste als bommenwerper. Het eerste massa-geproduceerde model, de B-24D, kwam begin 1943 ten tonele. De B-24H was 250 mm langer, had een bekrachtigde geschutskoepel in de neus en een autopiloot en wordt wel gezien als de uiteindelijke versie.

Twee uitvoeringen mogelijk;

• B-24D Liberator - 343 Bomber Squadron, 98 Bomber Group, U.S.Army Air Force, 1943.

• B-24D Liberator - 506 Bomber Squadron, 44 Bomber Group, U.S.Army Air Force, 1943.

Afmetingen;

• Lang; 289 mm.
• Breed; 466 mm.

Aantal onderdelen; 207

Hasegawa E28 / 01558