Lavochkin La-5

De Lavotsjkin La-5 was een Sovjet-jachtvliegtuig tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De La-5 was een ontwikkeling en verbetering van de LaGG-3. De LaGG-3 was ten opzichte van de jagers van de Luftwaffe ondergekwalificeerd, onder andere door onvoldoende motorvermogen.

In 1941 begon Lavotsjkin de opvolger van de LaGG-3 te ontwikkelen. De plaatsing van een nieuwe neus op een LaGG-3 met daarin de Sjvetsnov ASj-82-stermotor had gunstige gevolgen voor de bedieningskarakteristieken van het toestel. Testpiloten van de VVS concludeerden dat het toestel superieur aan de Jak-7 was en verdere intensieve testen begonnen in april 1942.

In juli 1942 gaf Stalin opdracht tot de serieproductie van het vliegtuig, dat onderwijl als La-5 aangeduid werd. De prestaties van het vliegtuig in de strijd in het zuiden van de USSR waren zo goed dat het de bijnaam „Houten Redder van Stalingrad“ kreeg.

De La-5F was een versie met de opgevoerde Sjvetsnov ASj-82F-motor, een nieuwe cockpit en verkleinde achterromp om de piloot een beter zicht te geven. De La-5FN had een injectiemotor en gereduceerd gewicht. Deze uitvoering verscheen in de zomer van 1943 en werd ingezet bij de Slag om Koersk.

Twee uitvoeringen mogelijk;