Supermarine Spitfire Mk.VI

De Supermarine Spitfire was een Brits jachtvliegtuig. Het toestel werd in 1938 in productie genomen door Supermarine Division, Vickers Armstrong Ltd.. Het toestel werd gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog ingezet door de geallieerden, voornamelijk door de RAF. Er werden in totaal 20.340 stuks gebouwd.

De Spitfire valt op door zijn stroomlijn en ellipsvormige vleugels. De versie Mk. XIV haalde een maximumsnelheid van 721 km/h op een hoogte van 8000 meter. Het vliegtuig is vooral bekend door de beslissende rol die het speelde tijdens de Slag om Engeland.

De meeste deskundigen zijn van mening dat de vliegeigenschappen van de Spitfire en zijn Duitse tegenstander, de Messerschmitt Bf 109 elkaar maar weinig ontliepen. De voordelen van de Spitfire waren de bijzondere vleugels, die een betere manoeuvreerbaarheid gaven. Ook had het toestel een groter motorvermogen en een beter zicht vanuit de cockpit. De bolvormige kap bood de mogelijkheid om zowel naar beneden, naar boven als in het rond te kijken. 

Drie uitvoeringen mogelijk;

• Supermarine Spitfire Mk.VI - R.A.F No.124 Squadron, Castletown, August 1941 - 1943.

• Supermarine Spitfire Mk.VI - R.A.F. No.310 Squadron "Czech", RAF Dice, Scorland, 1943.

• Supermarine Spitfire Mk.VI - R.A.F. No.91 Squadron, Flown by Flt.Off. Jean Maridor, Hawkings, August 1942.

Afmeting;

• Lang; 126 mm.

Schaal 1:72

Italeri 1307