Focke Wulf FW-190D-9 'Langnasen'

De Focke-Wulf Fw 190 was een eenmotorig jachtvliegtuig dat door de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ingezet.

De geallieerden werden er in de herfst van 1941 mee geconfronteerd en toen ze in 1942 een exemplaar in handen kregen werd dit grondig bestudeerd. Het bleek dat het om de lengte-as rollen van het toestel veruit superieur was vergeleken met de Spitfire. De beste tactiek die de RAF-piloten konden aanwenden, was een bocht van 180° te maken en hopen dat de FW zo werd afgeschud. Wél had de Fw 190 een vervelend "stall"-karakter, wat meerdere piloten het leven kostte. De bewapening was fenomenaal te noemen. Er zijn in totaal circa 20.000 stuks gebouwd.

Door de jaren heen werden er vanaf de A-2 (Anton) vele verbeteringen aangebracht, zoals steeds krachtigere motoren, een andere vorm van het cockpitglas, MW50-systeem, een betere boordradio en verbeterde vliegeigenschappen. De FW 190F-8, gebaseerd op de A-8 werd als "Jabo" (jachtbommenwerper) ingezet.

In 1944 kwam men met een nieuwe variant: de D-9 (Dora-Neun) met in plaats van een luchtgekoelde stermotor een watergekoelde Jumo 213A motor, bekend van onder andere de Junkers Ju 88-bommenwerper. Dit zorgde voor een kleiner frontaal oppervlak maar een langere neus. De staart werd verlengd om het zwaartepunt te stabiliseren en ook de vleugels werden verlengd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de Fw 190 in Nederland gestationeerd geweest op de Fliegerhorst Deelen in de 4e Gruppe (56 toestellen) van het Jagdgeschwader 54.

Vier uitvoeringen mogelijk;

Focke-Wulf Fw 190D-9 - Luftwaffe, 10./JG 54 Grünherz, 12# / W.Nr. 210079, Flown by Lt. Theo Nibel, 1944.
Focke-Wulf Fw 190D-9 - Luftwaffe, 4./JG 2, <ll#, Flown by Fw. Werner Hohenberg, 1945.
Focke-Wulf Fw 190D-9 - Luftwaffe, JG 6, <-#-, Flown by Maj. Gerhard Barkhorn, Germany 1945.
Focke-Wulf Fw 190D-9 - Luftwaffe, JG 6 15#-, 1945.

Afmetingen;