Breguet Br.693 B2
Het vliegtuig was bedoeld om gemakkelijk te onderhouden, te vergeven om te vliegen en in staat tot 480 km / h (300 mph) op 4.000 m (13.120 ft). De stevige constructie van het type werd vaak gedemonstreerd en de bewapening was effectief. De Franse herbewapening begon twee volle jaren later dan die in Groot-Brittannië en geen van deze vliegtuigen was in voldoende aantallen beschikbaar om in 1940 het verschil te maken.
Eind 1939 werden twee squadrons bemand met vrijwilligers van level bomber-eenheden verzameld op het kleine vliegveld nabij Vinon-sur-Verdon, waar ze hun operationele training begonnen. Omdat Breguet 691s nog niet beschikbaar waren, vlogen de bemanningen met de Potez 633 lichte bommenwerper. Toen ze uiteindelijk werden afgeleverd, waren de kleine Breguets populair bij hun bemanning, hoewel de onbetrouwbare motoren in de Bre 691 de beschikbaarheid van vliegtuigen beïnvloedden en onderwagenfouten bijzonder lastig bleken. Pas in maart 1940 waren de eerste gevechts-waardige Bre. 693s geleverd, en er waren nu vijf squadrons om uit te rusten: GBA I / 51 , GBA II / 51 , GBA I / 54 , GBA II / 54 en GBA II / 35 (GBA stond voor Groupe de bombardement d'assaut - aanvalsbommenwerper eskader), met een theoretisch complement van elk 13 vliegtuigen.
Vanwege deze late levering, werkten de bemanningen nog steeds hun nieuwe machines en ontwikkelden ze tactieken toen de Duitsers aanvielen . Op 12 mei voerden GBA's I / 54 en II / 54 de eerste operationele missies van Breguet uit, tegen Duitse gemotoriseerde kolommen in de regio Maastricht - Tongeren - Bilsen. Het Duitse luchtafweergeschut was zo verwoestend dat slechts acht van de achttien Bre.693's terugkwamen.
De rampzalige resultaten van deze eerste verloving dwongen de Franse bevelhebbers hun tactiek te heroverwegen. Tot 15 mei voerden GBA-bemanningsleden ondiepe duikaanvallen uit op grotere hoogte, wat resulteerde in minder verliezen, maar de aanvallen waren duidelijk onnauwkeurig, aangezien de Breguets geen bomaanslag hadden en ze de kwetsbaarheid voor Duitse jagers verhoogden. Bij volgende missies introduceerden de GBA's low-level attacks opnieuw, maar met kleinere formaties. Naarmate de positie van de Franse en geallieerde legers steeds wanhopiger groeide, werden de aanvalsgroepen dagelijks ingeschakeld en leden ze nog steeds verliezen aan luchtafweergeschut, maar ook steeds meer aan Duitse jagers.
Eind juni probeerde de Armée de l'Air zijn moderne vliegtuigen te evacueren naar Noord-Afrika, buiten het bereik van Duitsland, vanwaar velen hoopten om het gevecht voort te zetten. De Breguets met korte afstanden waren echter niet in staat de Middellandse Zee over te steken. In tegenstelling tot andere moderne Franse types, zag de Breguet 690-familie zijn gevechtscarrière eindigen met de wapenstilstand.
Tegen die tijd waren 119 vliegtuigen verloren gegaan, waaronder 68 om vijandelijke acties te richten, en nog eens 14 werden afgeschreven als te zwaar beschadigd. De vijf GBA's hadden daarom een matériel-verliespercentage van 63% doorstaan, terwijl het aantal bemanningsleden bijna 50% bedroeg.
Na de wapenstilstand mochten de Vichy- autoriteiten een kleine luchtmacht handhaven op het vasteland van Frankrijk, en de piloten van de aanvalsrobots vlogen zeldzame trainingsvluchten in de Bre.693 en Bre.695. Nadat de Duitsers eind 1942 heel Frankrijk bezette, werden enkele overlevenden naar Italië overgebracht voor gebruik als operationele trainers.
Vier uitvoeringen mogelijk;
-
Breguet Br.693 AB2 - Armée de l'Air "French Air Force", GBA 2/54 1013 "S/G Thannberg", Chartres, June 1940.
-
Breguet Br.693 AB2 - Luftwaffe, Darmstadt, 1942.
-
Breguet Br.693 AB2 - Regia Aeronautica "Italian Air Force", Italy, August 1941.
-
Breguet Br.693 AB2 - Armée de l'Air de Vichy "Vichy France Air Force", GA 2/54 1013, October 1942.
Afmetingen;
- Lang; 132 mm.
- Breed; 210 mm.
Aantal onderdelen; 56
Schaal 1:72
Mister Craft D-210
