Supermarine Spitfire Mk.XVIII

De Rolls-Royce Griffon- motor is ontworpen als antwoord op de specificaties van Royal Naval voor een motor die op lage hoogte een goed vermogen kan genereren. 

De concepten om de Spitfire aan te passen aan de nieuwe motor waren al in oktober 1939 begonnen; Joseph Smith was van mening dat 'de goede grote vn uiteindelijk de goede kleine vn zal verslaan'. en Ernest Hives van Rolls-Royce dachten dat de Griffon "een tweede power string voor de Spitfire" zou zijn. De eerste Spitfire met Griffon-motor vloog op 27 november 1941.

De Mk 18 was een verfijning van de Mk XIV. Het was in de meeste opzichten identiek, inclusief motor (de Griffon 65) en verbeteringen in de cockpit, maar het had extra brandstof en had een herziene, sterkere vleugelstructuur. De bediening was ook bijna identiek en daarom werd hij niet aan prestatietests onderworpen. Net als de Mk XIV werden er jager- en jager-verkenningsvarianten gebouwd.

De Mk 18 miste de oorlog. Het werd gebouwd tot begin 1946, maar het was pas in januari 1947 dat een RAF-squadron, 60 Squadron, dat opereerde vanaf RAF Seletar, Singapore, opnieuw werd uitgerust met de variant. Later zouden andere squadrons in het Verre Oosten en het Midden-Oosten ze ontvangen. Er werden ongeveer 300 F Mk 18's en FR Mk 18's gebouwd, voordat de productie begin 1946 eindigde. De Mk 18s zagen weinig actie, afgezien van enige betrokkenheid tegen guerrillastrijders in de Maleisische noodsituatie. De Royal Indian Air Force kocht in 1947 20 ex-RAF Mk 18's.

Twee uitvoeringen mogelijk;

• Supermarine Spitfire Mk.XVIII - Royal Air Force, No.28 Squadron, TP377/Y, 1949.

• Supermarine Spitfire Mk.XVIII - Royal Air Force, No.32 Squadron, TP448/GZ-?, 1948.

Schaal 1:72

Released by MPM in 1993.

MPM C72026