Fairey FULMAR Mk.I/Mk.II

De Fairey Fulmar was een Britse carrier gedragen verkenningsvliegtuig / gevechtsvliegtuigen ontwikkeld en geproduceerd door vliegtuigen bedrijf Fairey Aviation.

In juli 1940 werd 806 Squadron het eerste FAA-squadron dat de Fairey Fulmar ontving. Het nam deel aan de achtervolging en het tot zinken brengen van het Duitse slagschip Duitse slagschip Bismarck, nadat het als spotter voor de achtervolgende vloot had opgetreden. De Fairey Fulmar werd intensief gebruikt in de Noord-Afrikaanse campagne, waarbij hij patrouilles met konvooien van en naar het eiland Malta uitvoerde en luchtdekking bood aan Fairey Swordfish- torpedobommenwerpers tijdens aanvallen zoals de Slag om Taranto en de Slag om Kaap Matapan. In het najaar van 1940 werd geregistreerd dat het tien Italiaanse bommenwerpers en zes vijandelijke jagers had neergeschoten. De Fairey Fulmar werd ook ingezet in het Verre Oosten, waar hij grotendeels niet in staat bleek te evenaren met de in Japan gebouwde Mitsubishi A6M Zero. Tijdens de latere stadia van het conflict, werd verbannen uit de vechter rol door één zetel vliegtuigen, zoals de Britse gebouwde Supermarine Seafire en de Amerikaanse -Built Grumman Martlet strijders. Terwijl hij een tijdlang dienst deed als trainer en verkenningsvliegtuig, werd de stormvogel in februari 1945 uit de frontlinie gehaald.

Twee uitvoeren mogelijk;

Fairey FULMAR Mk.I - Royal Navy Fleet Air Arm, 803 NAS N4129/6J, flown by Donald Gibson, HMS Formidable, 1941.
Fairey FULMAR Mk.I - Royal Navy Fleet Air Arm, DR 641, 809 Squadron, FAA, HMS Victorious, Operatie "Torch", 1942.

Afmetingen;